سرویس سیاست مشرق - روزانه می‌توان از لابه‌لای گزارش‌ها و عناوین خبری رسانه‌های مکتوب و حتی غیر مکتوب، نکات قابل‌توجهی استخراج کرد؛ موضوعاتی که می‌تواند برای مخاطبین قابل‌ استفاده و محوری برای تحلیل باشد، در گزارش روزانه "ویژه‌های مشرق" نکات و تأملات قابل‌استخراج از رسانه‌ها برای مخاطبین عرضه خواهد شد؛ با   «ویژه‌های مشرق» همراه شوید.

*******

** شرق: برای رفع مشکلات مدیر از خارج وارد کنیم

روزنامه شرق در مطلبی با عنوان «راهی جز توسعه روابط بین الملل نیست» نوشت: «اینکه حال کشورمان در زمینه های مختلف از جمله اقتصادی، اجتماعی و محیط زیست خوب نیست، دیگر برای همه مثل روز روشن است. کشور در دوره های مدیریتی متفاوت به جایی رسیده که حتی در تامین حداقل های معیشت مردم به مشکل خورده است. توسعه مختل شده و جامعه ایران به عقب برگشته است...ما رفاه و اقتصاد را به همه کشورهای منطقه و همه دوستان و نزدیکانی که مهاجرت کرده اند، باخته ایم. چرا؟ چون پیشرفت و توسعه کشورها بدون کمک یکدیگر ممکن نیست و گذر از بحران ها به خصوص برای ایران که با ده ها بحران بزرگ دست وپنجه نرم می کند، بدون کمک های جهان نه تنها دشوار بلکه غیرممکن به نظر می رسد. در چنین شرایطی چه باید کرد؟ بایدها و نبایدهای زیادی وجود دارد. یکی از کارشناسان عرصه سیاست می گفت یکی از این بایدها می تواند جهانی شدن و استفاده از مدیران خارجی باشد.»

در ادامه این مطلب آمده است: «به عنوان نمونه می توان از ازبکستان گفت که رشد اقتصادی این کشور باعث جذب سرمایه گذاران خارجی شده است. رئیس جمهوری ازبکستان برای بازنگری در اقتصاد ناکارآمد کشورش از یک کارشناس بریتانیایی متولد هند دعوت به همکاری می کند و او را به سمت مشاور ارشد خودش برمی گزیند. این انتصاب و مجموعه اقدامات این مشاور منجر به جذب سرمایه گذاران بین المللی و تشویق ده ها شرکت بزرگ برای حضور در این کشور می شود.»

بخشی از جریان اصلاح طلب از آغاز به کار دولت رئیسی تاکنون، پروژه یأس آفرینی و ناامیدکردن مردم از بهبود اوضاع را کلید زده اند.  نکته قابل توجه اینجاست که مجریان این پروژه، دقیقا همان بانیان مشکلات موجود هستند. جماعتی که با ساخت پالایشگاه و نیروگاه مخالف است و مخالف شایسته سالاری و بکارگیری جوانان نخبه و متخصص است و «ژنرال های خودخوانده» و «آقازاده های گردن کلفت» را تقدیس می کند.  

جریانی که مدعی است خودکفایی در کشاورزی مزخرف است و نباید پالایشگاه و نیروگاه ساخت و باید به نساختن خانه برای مردم افتخار کرد و مدیر از خارج وارد کرد، چطور می تواند به بهبود اوضاع کمک کند!؟ طیفی که واگذاری غیرقانونی کارخانه هفت تپه و فساد ضندوق ذخیره فرهنگیان و حقوق های نجومی و فساد در بانک ها و ترک فعل را در کارنامه خود ثب کرده، صلاحیت اینکه ژست منتقد به خود گرفته و برای خروج از وضع موجود نسخه بپیچد را ندارد.

اتفاقا در حدفاصل سالهای 92 تا 1400 دقیقا طیف در دولت روی کار بود که معتقد بود باید مدیر از خارج وارد کرد. همین طیف با چنین رویکردی قیمت ارز را ۸ برابر، قیمت طلا را ۱۰ برابر، قیمت مسکن را ۷ برابر، قیمت خودرو را ۶ برابر و قیمت بقیه کالاها را تا ۳۰۰ درصد افزایش داد.

شواهد و قرائن حاکی از آن است که جریان اصلاح طلب درخصوص کارنامه دولت رئیسی احساس خطر کرده است. چرا!؟ به این دلیل که افکارعمومی عملکردها و اقدامات را مقایسه می کند و به تفاوت ها پی می برد و اینجاست که متوجه می شود که کدام جریان یدطولایی در پوپولیسم(مردم فریبی) داشت و دیگران را به این اقدام متهم می کرد.

اصلاح طلبان بجای این قبیل پیشنهادهای غیرسازنده، اولا از مردم بابت قصور و تقصیرهای خود عذرخواهی کرده و ثانیا با توجه به کارنامه خود، جزوه ای تحت عنوان «عبرت های دولت داری و کشورداری» تهیه کرده و آن را در اختیار دولت سیزدهم و افکارعمومی قرار دهند.

** آمریکا نمی تواند تضمین بدهد، اصرار نکنید

روزنامه آرمان در مطلبی نوشت: «واقعیت این است که هیات مذاکره کننده ایرانی و وزارت خارجه ایران هم این را می‌داند که آمریکا نمی‌تواند برای همیشه تضمین دهد و اگر قرار باشد تضمینی دهد این کنگره است که باید این موافقتنامه را تصویب کند تا به صورت قانون درآید وگرنه اگر الان رئیس‌جمهور فعلی آمریکا این موافقتنامه را امضا کند، رئیس‌جمهور بعدی آن را لغو می‌کند.»

این روزنامه اصلاح طلب تاکید کرده است که آمریکا نمی تواند درباره اجرای برجام تضمین بدهد. این در حالی است که همین طیف در دولت قبل تاکید داشتند که امضای وزیر خارجه آمریکا تضمین است؛ اکنون سوالی که ایجاد می شود این است که  چرا اصلاح طلبان در دولت قبل هرگاه مطالبه تضمین درباره توافق با آمریکا می‌شد، می‌گفتند «امضای کری تضمین است» و «امکان ندارد آمریکا زیر تعهدش بزند و نمی‌تواند این کار را بکند؟». این ادعاهای خلاف واقع، از سر بی‌سوادی بود یا عامدانه، این ادعاها، از سر غفلت بود یا توجیهی برای فریبکاری؟

اگر از ضمانت تعهدات آمریکا اطمینان نداشتند (که هیچ اعتمادی نبود و تجارب خلاف آن را می‌گفت) چرا همه امتیازات هسته‌ای در زمینه اوراق کردن ۱۵ هزار سانتریفیوژ از ۱۹ هزار سانتریفیوژها، ارسال ۹۷۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنی‌شده از مجموع ۱۰ هزار کیلوگرم به خارج و بسنده کردن به ۳۰۰ کیلوگرم، بتن‌ریزی راکتور اراک، توقف تولید سانتریفیوژهای پیشرفته و... را به شکل یکطرفه و قبل از روز شروع اجرای برجام واگذار کردند؟ و دست طرف ایرانی را در مقابل عهدشکنی‌های آمریکا خالی کردند؟

اگر از ضمانت آمریکا خبری نبود، چرا تیم مذاکره کننده ایران به ریاست ظریف و با پشتیبانی ویژه اصلاح طلبان، تمامی تعهدات خود را پیش دستانه، یکطرفه و با عجله انجام داد و سپس به انتظار نشست تا طرف آمریکایی و اروپایی تعهدات خود را آغاز کند!؟ اگر آمریکا نمی تواند تضمین بدهد، چرا آقای ظریف تاکید کرد که آمریکا نمی تواند از برجام خارج شود؟

اکنون سوالی که در ذهن ایجاد می شود این است که آیا دغدغه اصلاح طلبان، لغو تحریم‌هاست، یا برگرداندن آمریکا به برجام و دسترسی دادن به مکانیسم ماشه  برای بازگرداندن خودکار تحریم‌ها!؟

** راکعی: اکثریت مردم ایران به حجاب اجباری انتقاد دارند

«فاطمه راکعی» از نمایندگان متحصن مجلس ششم و از فعالین فتنه در سال ۸۸ که در دوره شهرداری «محمد علی نجفی» مشاور شهردار در امور زنان بود، در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: «بررسی روند استفاده از حجاب در میان نسل‌های مختلف ایرانی نشان می‌دهد، هر زمان که از روش‌های سلبی علیه یا له مقوله‌ای استفاده شده، نتایج عکسی به دنبال داشته است. گذشته از مساله حجاب که اکثریت افراد جامعه نسبت به اجباری بودن آن نقدهای جدی دارند، درخصوص سایر ناهنجاری‌های اجتماعی نیز از طریق مدیریت درست و اصولی و با بهره‌گیری از دیدگاه‌های کارشناسی می‌توان مسائل و چالش‌ها را پشت سر گذاشت.»

در ادامه این مطلب آمده است: «معتقدم اگر به نگاه متعالی امام (ره) درخصوص در نظر گرفتن مقتضیات زمانی و مکانی در صدور احکام فقهی و قوانین برآمده از آن (فقه پویا) توجه شود، بخش قابل توجهی از مشکلات حل می‌شود.»

این روزنامه اصلاح طلب، خود را جای همه مردم قرار داده و مدعی شده است که «اکثریت افراد جامعه نسبت به اجباری بودن حجاب نقدهای جدی دارند.» نکته قابل تأمل اینجاست که این روزنامه اصلاح طلب، برای این ادعا هیچ سند و مدرک و مستندی را ارائه نداده است.

 رهبر معظم انقلاب- ۱۷ اسفند ۹۶- با اشاره به ادعای برخی افراد مبنی بر مخالفت امام با حجاب اجباری فرمودند: «آنچه بنده را حسّاس میکند، این است که ناگهان شما می‌بینید از دهان یک گروهی از افرادی که جزو خواص محسوب میشوند، مسئله  «حجاب اجباری» مطرح میشود؛ معنایش این است که یک عدّه‌ای نادانسته -حالا من میگویم نادانسته؛ ان‌شاءالله نادانسته است- همان خطّی را دنبال میکنند که دشمن با آن‌همه خرج نتوانسته است آن خط را در کشور به نتیجه برساند؛ همان خط را دارند دنبال میکنند؛ در بین اینها روزنامه‌نگار هست، در بین اینها روشنفکرنما هست، در بین اینها آخوند و معمّم هست. [میگویند] «امام که فرمودند باید زنها باحجاب باشند، همه‌ی زنها را نگفتند»! حرف بیخود!  ما بودیم آن‌وقت، ما خبر داریم؛ چطور این‌جور است؟  امام در مقابل یک منکر واضحی که به‌وسیله‌ی پهلوی و دنباله‌های پهلوی در کشور به وجود آمده بود، مثل کوه ایستاد، گفت باید حجاب وجود داشته باشد. در مقابل همه‌ی منکرات، امام همین‌جور محکم ایستاد.»

چندی پیش یکی از فعالین رسانه ای در مطلبی نوشت: «گزاره حجاب اجباری اشتباه است. آیا روزه اجباری است!؟ نه! پس حجاب هم اجباری نیست. حجاب یک امر مسلّم دینی است...ما حجاب اجباری نداریم، بلکه قانون حجاب داریم. وقتی گزاره های دینی در روندی دموکراتیک، مبنای قانون شد، الزام حقوقی پیدا می کند.»

واقعیت این است که پوشش، یک مقوله اجتماعی است و نه شخصی. به همین منظور، مسئله پوشش در همه کشورها تبدیل به قانون شده است و صرفا حدود و حداقل های این قانون در هر کشور متفاوت است. بر همین اساس، مسئله حجاب و پوشش در ایران، صرفا در حدود با سایر کشورها متفاوت است. وقتی مسئله ای تبدیل به قانون شد نیز طبیعتا برای همه الزام آور است.